Ciemna Strona Anny Lemaniak

Na rynku wydawniczym ukazał się debiutancki tomik poezji myśleniczanki Anny Lemaniak. Zbiór nosi tytuł „Homo Obscurus”, a w jego skład wchodzą 44 wiersze oraz 13 ilustracji autorstwa Kamila Żaka

Anna, to dziewiętnastoletnia studentka pierwszego roku studiów na kierunku dziennikarstwo w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jak twierdzi imię i nazwisko, to tylko splot liter określający jej pochodzenie, natomiast „to, co tkwi wewnątrz skorupy na co dzień nazywanej Anią, w znacznym stopniu wyrażają wiersze”.

Przygodę z pisaniem rozpoczęła dwa lata temu, a jej twórczość nie była do tej pory prezentowana szerszej publiczności. W swoich wierszach stara się pokazać, jak w naszych czasach postrzegana jest młodzież oraz kwestia indywidualizmu, a także zgubne skutki cywilizacji wobec ludzkości i przyrody. Często pojawia się w nich nawiązanie do człowieka i jego egzystencji oraz szarości, która towarzyszy nam, póki sami się jej nie wyzbędziemy.

- Nie jestem osobą, która negatywnie odbiera świat, chociaż po lekturze mogłoby się tak wydawać. To mój sposób postrzegania rzeczywistości, który nie zawsze jest taki sam. Niekiedy po czasie odkrywam coś, co napisałam danego dnia, w przypływie chwili, i sama zastanawiam się, dlaczego akurat te słowa znalazły się na papierze - mówi nam Anna.
Mimo przeważającej części wierszy skupiających się na negatywach, możemy znaleźć także takie, które napawają nadzieją, bądź mówią o szczęściu, na przykład wiersz XXVII, czy XV.

Lecą
Młode Ikary
Bez skrzydeł
A więc to nie lot
Upadają
Jeszcze w to nie wierząc
Bezradnie machają
Nieopierzonymi rękoma
Błądzącymi wśród wiatru
Otulającego kruche ciała
Może chce je przytrzymać
Powstrzymać przed upadkiem
Unieść ku górze
Dając szansę
Pokoleniu gnuśnych
Pozornie
Niewartych uwagi
Zepsutych istnień
Wewnątrz których
Tli się płomień
Nie podsycany zgaśnie.