Życie jest jak opowieść
Monika Machał została laureatką ogólnopolskiego konkursu „Jak opowiedzieć czyjeś życie”. Zdecydowała się na opowiedzenie życia swojej ulubionej pisarki Doroty Terakowskiej z perspektywy… psa. Jej praca wielokrotnie była przywoływana jako przykład dobrego pisarstwa, a wybranie odpowiedniego punktu widzenia to jedna z najważniejszych cech pisarza
Konkurs poprzedziły organizowane w Krakowie w salach Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego spotkania literackie dla młodzieży. Ich inicjatorem było Krakowskie Młodzieżowe Towarzystwo Przyjaciół Nauk i Sztuk działające przy Centrum Młodzieży im. H. Jordana w Krakowie. Ono również przy współpracy z pracownikami naukowymi Wydziału Polonistyki zorganizowało konkurs na biografię dla uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych pt. „Jak opowiedzieć czyjeś życie”. Spotkania literackie miały na celu przybliżenie gatunku, jakim jest biografia, ale także zainteresowanie czytelnictwem i innymi gatunkami literatury.
Pierwsze spotkanie prowadziła dr Anna Pekaniec i był to wykład przygotowujący chętnych do udziału w konkursie, bowiem prowadząca tłumaczyła w nim zasady pisania biografii, jak sprawić, by była ciekawa i by sięgali po nią czytelnicy. Drugi wykład prowadził dr Tomasz Z. Majkowski i próbował odpowiedzieć m.in. na takie pytania jak: czym się różni nauka od fikcji oraz jak stworzyć świat, którego mieszkańcy będą tak samo inteligentni jak ludzie, ale myślący w zupełnie inny sposób? Konkurs zaś polegał na napisaniu krótkiej biografii wybranej przez siebie postaci, w sposób nietypowy, unikając „klasycznej” chronologicznej rekonstrukcji.
Monika zdecydowała się na opisanie życia Doroty Terakowskiej, jej ulubionej pisarki, z perspektywy… psa. Opiekunem Moniki czuwającym nad poprawnością merytoryczną pracy była Elżbieta Górecka. Monika długo czekała na wynik konkursu, a to dlatego, że do jury zaproszono m.in. mieszkającą w Gdańsku, a zajmującą się pisaniem takich nietypowych biografii Annę Czerwińską-Rydel, autorkę biografii: Aleksandra Fredry, Janusza Korczaka, Marii Curie-Skłodowskiej, Fryderyka Chopina, Kornela Makuszyńskiego i Jerzego Kukuczki.
Początkiem kwietnia do szkoły dotarło zaproszenie na spotkanie finałowe, które miało odbyć się w sali Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Na nim okazało się, że Monika zajęła drugie miejsce, a perspektywa napisanej przez nią biografii przywoływana była kilkakrotnie przez omawiających konkurs dr Annę Pekaniec i dr. hab. Jarosława Fazana jako doskonały przykład. Nagrody, jakie otrzymała Monika, były ściśle związane z literaturą, a wśród nich było kilka pozycji książkowych Anny Czerwińskiej-Rydel.