Dawnych Wspomnień Czar z kolekcji archiwalnej Jana Koczwary

Wieńce żniwne, a dożynkowe w szczególności to bezsprzecznie najpiękniejsze symbole kończących się żniw, dorodne symbole dożynkowego święta. O ich kształcie i urodzie decyduje nade wszystko fantazja wykonawców - dodajmy - twórców, albowiem mają one nierzadko walory prawdziwie artystyczne o znamionach autentycznego dzieła plastycznego. Od wielu lat mistrzami owych „obiektów” są przede wszystkim kobiety skupione w szeregach Kół Gospodyń Wiejskich. Wieńce dożynkowe mają często kształt np. serca albo korony. Nierzadko przedstawiają pewne znaki i symbole o lokalnym charakterze i znaczeniu. Niektóre z nich w symbolicznym skrócie i ujęciu przestawiają np. pewne czynności gospodarskie - orkę, siewców, koszenie zboża, a także charakterystyczne atrybuty i narzędzia rolniczego trudu. Głównym materiałem każdego wieńca są oczywiście kłosy zboża (pszenicy, żyta, owsa), odpowiednio dobrane, ułożone i zakomponowane. Materiałem znacznie ubogacającym urodę każdego wieńca są naturalne kwiaty zarówno żywe – ogrodowe, jak i sztuczne zwłaszcza bibułkowe tak charakterystyczne dla tut. tradycji ludowego zdobnictwa. Od wielu, wielu lat dożynkowe wieńce zawierają również pewne znaki i symbole o treści religijnej np. krzyże, monstrancje, a szczególnie obrazy i figury świętych i błogosławionych, a wśród nich często, jeśli nie najczęściej postać świętego Jana Pawła II. Zdarza się – i to wielokrotnie – że twórcy dożynkowych wieńców przywołują w formie plastycznej niektóre wydarzenia wzięte wprost z naszej historii, wielokrotnie nawiązując m.in. do rocznicy odzyskania Niepodległości. Głównym, powtarzającym się motywem takich wieńców jest nasz „Orzeł Biały”. Oto dla przykładu dzieło Koła Gospodyń Wiejskich w Krzeczowie (gmina Tokarnia) zawierające dodatkowo wymowne hasło: „Bóg - Honor - Ojczyzna”.