Konserwacja sztuki i ikonopisanie
Sztuce sakralnej - konserwacji zabytkowych dzieł i pisaniu ikon - poświęcone było spotkanie w Myślenickim Ośrodku Kultury i Sportu prowadzone przez Natalię Nowacką i Piotra Szewczyka
Okazją do niego był finisaż wystawy ikon z Centrum Kultury w Niepołomicach, a gościem specjalnym był konserwator sztuki Bogdan Czesak - uczeń Liceum Plastycznego w Wiśniczu i absolwent Technikum Konserwacji Architektury, Akademii Pedagogicznej i ASP w Krakowie. Jest też twórcą małej formy rzeźby w gipsie i brązie. Podczas spotkania można było obejrzeć wystawę eksponatów z jego pracowni - konserwowanych figur i elementów ozdobnych oraz prac własnych.
Spotkanie autorskie prowadziła Natalia Nowacka w formie wywiadu - rozmowy na żywo z Bogdanem Czesakiem. Zastanawiali się wspólnie m.in. nad tym, czy konserwacja sztuki sakralnej to jeszcze rzemiosło, czy już sztuka - jej odrębna dziedzina. Niezależnie od tego, jakiej sobie udzielimy odpowiedzi (a zależy ona od bardzo indywidualnego podejścia), konserwacja sztuki sakralnej jest dziedziną ogromnie wymagającą - i wiedzy, i talentu. Kościoły przechowują w swoim wyposażeniu działa sztuki z wielu epok, w wielu stylach i tworzonych przez różnych artystów.
Bogdan Czesak opowiedział nie tylko o warsztacie artystycznym, ale również intelektualnym konserwatora sztuki sakralnej. Przystępując do konserwacji dzieła, musi on poznać kontekst historyczny, a niejednokrotnie i teologiczny, odtworzyć techniki twórcze danego artysty, pozyskać dostępne wówczas materiały itd. Stąd w trakcie swojej pracy na bieżąco konsultuje się z historykami, historykami sztuki, teologami i znawcami sztuki sakralnej, współpracuje z laboratoriami.
Część prac konserwatorskich dzieł sakralnych dokonuje się na miejscu w kościołach – zawłaszcza w przypadku dużych konstrukcji ołtarzowych, organowych itp. Mniejsze elementy oraz te wymagające szczególnie pieczołowitych i skomplikowanych działań – konserwuje się i odtwarza w pracowni.
Jak zawsze podkreśla się przy okazji ikon, są to absolutnie wyjątkowe dzieła sztuki sakralnej, a osób piszących ikony nie traktuje się jako ich twórców, a jedynie jako pośredników w sztuce, której autorem jest sam Duch Święty. Prawdziwa bowiem ikona jest modlitwą i epifanią Bożej obecności.