Na myślenickim Rynku było jak w Korczynie
Przedpołudnie na myślenickim Rynku w sobotę 9 września upłynęło pod znakiem prozy Elizy Orzeszkowej. Na kilkadziesiąt minut upalnego weekendu mogliśmy się przenieść wyobraźnią do lat 80-tych XIX wieku i poczuć atmosferę dworu w Korczynie, czy też planu filmowego „Nad Niemnem”,” bo właśnie ta powieść stała się w tym roku tematem „Narodowego Czytania”.
W dwunastej edycji ogólnopolskiej akcji odbywającej się pod patronatem Pary Prezydenckiej mogliśmy w Myślenicach zobaczyć cztery bardzo charakterystyczne sceny z niezapomnianej książki, o której Prezydent RP Andrzej Duda w specjalnym liście odczytanym przez burmistrza Jarosława Szlachetkę napisał: „Chciałbym, aby tegoroczna lektura pogłębiła też namysł nad tym, w jaki sposób współcześnie odczytujemy naszą historię i jak o niej pamiętamy. I żeby, zwłaszcza dzisiaj, w obliczu agresywnego rosyjskiego imperializmu, odwołując się do powstańczego czynu, powieść Orzeszkowej jeszcze bardziej umocniła przekonanie o podstawowym prawie każdego narodu do własnej wolności i suwerenności”.
„Nad Niemnem” to najbardziej znana powieść Elizy Orzeszkowej. Powstawała w latach 1886-1887, zaś w formie książkowej ukazała się w 1888 roku. Z racji barwnych opisów, wyrazistych bohaterów i odwołań historycznych dzieło porównywano do „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Żadna inna książka autorki nie wywołała takiego entuzjazmu i tylu pochwał recenzentów, którzy podkreślali zarówno jej walory dydaktyczne jak i artystyczne a także przemyślaną kompozycję całości. „Nad Niemnem” cieszyło się tak wielką popularnością, że dwukrotnie ją ekranizowano. W 1939 roku film zaginął w wojennej zawierusze zaś ponownie nakręcony w połowie lat 80 stał się lekturą obowiązkową tak dla szkół jak i kinomanów.
W myślenickim „Narodowym czytaniu” wzięli udział uczniowie i nauczyciele Szkoły Podstawowej nr. 1, a ich interpretacji towarzyszyła bardzo sugestywna scenografia, której centralnym punktem był wijący się zakolami Niemen. Wszystkiemu temu przyglądała się spora grupa myśleniczan. Jedni przypomnieli sobie szkolną lekturę, zaś inni, którzy w wieku lat kilkunastu od owej lektury się wymigali, mogli się przekonać ile ich ominęło.