Piękno krzyżowych impresji

Wśród kolorowej kratownicy pól w scenerii liściastego nieboskłonu wznosi się kapliczka w typie filarowym o czworościennej podstawie, posadowiona na dwóch kamiennych stopniach

Dwuczęściowy filar, w dolnej części przedzielony został lekkim uskokiem, zwieńczony profilowanym wydatnym gzymsem. W frontowej partii filaru w ramach reliefowych o półkoliście wciętych narożnikach tworzących płycinę, widnieje inskrypcja: „Franciszek i Wiktoryja Skórowie Fondatorowie proszą o anielskie pozdrowienie”, poniżej w niższym członie filara data powstania kapliczki „R.P. 1803”.

Powyżej na niskim postumencie z wgłębieniem w formie tronu usytuowano siedzącą postać Marii, nawiązując do ujęć Matki Bożej Tronującej. Postać schematyczna o orientacji ludowej z dłońmi ułożonymi na piersiach. Uwydatniona została sfałdowaną draperią płaszcza lekko zawirowanego, zachodzącego na sukienkę. Owalna twarz o nadmiernie wytrzeszczonych oczach ukazana jest z niepokojącym wyrazem twarzy. Kapliczkę zwieńczono kamiennym, zdwojonym krzyżem z Ukrzyżowanym Chrystusem, powyżej wyryty napis: „INRI”.

Spokojna postać Chrystusa Ukrzyżowanego z klatką piersiową z widocznymi żebrami, podkreśloną przebitym lewym bokiem. Nogi lekko zgięte w kolanach, oparte na podnóżku, z perizonium wtopionym w ciało. Chrystus niecierpiący, pełen zwycięskiego majestatu. Swojej Matce władczyni oraz pośredniczce ludzkich serc przygotował tron Królowej, w nagrodę za współuczestniczenie w dziele Zbawienia.

W niedalekiej odległości od kościoła, nieco oddalona od starej zakopianki w Lubniu (rola Juszczęciowej) wznosi się kapliczka p.w. Świętego Krzyża.

pochodzi z 1905 roku. Posiada dwukondygnacyjny cokół wzbogacony kostkowym gzymsem, w wyższej przykryty okapem. W drugiej kondygnacji znajduje się w części frontowej polichromowana płaskorzeźba Matki Bożej. Postać okryta niebieskim płaszczem zarzuconym na ramiona, spod niego wyłania się długa biała sukienka z delikatną falbanką. Kapliczkę zwieńczono kamiennym wizerunkiem Ukrzyżowanego Chrystusa. Całość kompozycji przekryto półkolistym, miedzianym daszkiem.

W pobliskiej Stróży, na rozstaju dróg, z łąkowego dywanu majestatycznie wyrasta drewniany krzyż kumulujący „Credo” – chrześcijańskie wyznanie wiary (fot.4).

Ciało Chrystusa Ukrzyżowanego podkurczoną lewą nogą bezwładnie zwisa na rozciągniętych ramionach, ze śladem przebitego boku, z ekspresyjnym perizonium. Plastyka twarzy o orientacji ludowej ukazana z wydźwiękiem cierpiętniczym. Głowę spowitą koroną cierniową, opadającą w prawo o spiczastym zakończeniu brody, okala pełny zarost. Drewniany krzyż przekrywa łukowo sklepiony daszek wykonany z blachy. W dolnej części pionowej belki krzyża widnieje napis: „Fundatorowi familia Mirochnów, RP 1920”.

Kompozycje krzyżowe emanują metafizycznym przesłaniem, przeszywającym serca duchowością kumulującą translację ziemskiego bytu w świecie harmonii. Przestrzeń wypełniają drogowskazy – krzyże wskazujące drogę prowadzącą do doskonałości. Powstaje swoista kraina obejmująca sakralną przestrzeń, tworząca universum zespalające świat materialny i duchowy. Poznajemy zaciszne miejsce „rozmowy” człowieka z Bogiem. W zwartej zabudowie, w polu przy drodze, wśród szumiących łanów zbóż, pośród pokrytych białym puchem zagonów, niebo styka się z ziemią. Tajemnica Krzyża to epicentrum nauki chrześcijańskiej, zapowiedź największej prawdy, Zmartwychwstania, implikującej odkupienie człowieka.