Szlakiem przydrożnych figur i kapliczek (128) Szlak maryjny(5) - Objawienia fatimskie
Doniosłą rolę w historii kościoła odegrały objawienia fatimskie, szczególnie orędzia wskazane przez Matkę Bożą. Zawierały Maryjny apel o nawrócenie, opamiętanie się ludzi oraz akty zawierzenia dla poszczególnych krajów, co miało uchronić je od katastrofy. Niewypełnienie tych zadośćuczynień skończyło się światową hekatombą – rewolucją bolszewicką i II wojną światową.
W chwili objawień Najświętszej Maryi Panny, Łucja de Jesus, Franciszek i Hiacynta Marto mieli po dziesięć, dziewięć i siedem lat. Cała trójka mieszkała w Aljustrel, w miejscu należącym do parafii fatimskiej. Objawienia odbywały sie na małym skrawku ziemi należącym do rodziców Łucji, nazywanym Cova da Iria, i znajdującym się dwa i pół kilometra od Fatimy na drodze do Leirii. Pierwsze Objawienie miało miejsce 13 maja l9l7 roku, podczas którego Maryja nakazuje dzieciom odmawianie codzienne różańca za grzeszników w celu uproszenia łaski zakończenia I wojny światowej i przywrócenia pokoju. Zalecenia te ponawiane były przez Maryję podczas każdego następnego Objawienia.Matka Boża ukazywała się dzieciom na krzewie zwanym ilex, będącym karłowatą odmianą dębu, mierzącym nieco ponad metr wysokości. Mali wizjonerzy stali w nienaturalnej poświacie, w odległości około półtora metra przed epicentrum Objawienia. Franciszek widział Maryję, lecz Jej nie słyszał. Hiacynta Ją widziała i słyszała. Łucja natomiast widziała, słyszała i rozmawiała z Nią. Trójka wizjonerów w Cova da Iria otrzymała znak przez podwójny blask, podobny do błyskawic. Każdemu Objawieniu towarzyszyły nadzwyczajne efekty słoneczne, symbolizujące światłość, obrazującą nadprzyrodzoną Prawdę.Piękna twarz Madonny miała wyraz łagodnego napomnienia. Dłonie Jej były złączone jakby w geście modlitwy, które opierały się na piersiach, z jej prawej dłoni opadał różaniec. Jej szaty wydawały się całe utkane ze światła, biała tunika i płaszcz ze złotym rąbkiem, który okrywał głowę Maryi, opadał aż do jej stóp.
Wszystkie objawienia odbywały się w Cova da Iria, tylko czwarte, z powodu uwięzienia dzieci, odbyło się 19 sierpnia, ale w posiadłości Valinhos. Maryja podczas tego objawienia poleciła, aby za zebrane pieniądze wykonać 2 feretrony oraz wybudować kaplicę Jej poświęconą.
Drugie objawienie, które nastąpiło 13 czerwca zaowocowało ponadto apelem o ustanowienie tajemnicy oraz nabożeństwa święta Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny (II część tajemnicy fatimskiej) w zamian za Zbawienie oraz łaski płynące z oddawania Mu czci (1).
W trzecim, lipcowym Objawieniu Maryja podała formułę modlitwy: ,,O Jezu, czynię to z miłości dla Ciebie, w intencji nawrócenia grzeszników oraz jako zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi”. Ukazana została straszliwa wizja piekła (I część tajemnicy fatimskiej), zapowiedź zakończenia I wojny Światowej, ale w przypadku braku nawrócenia, wybuchu kolejnej, jeszcze straszliwszej wojny.
W ostatnim, szóstym objawieniu, l3 października wystąpił tzw. cud tańca słońca. Był widziany przez blisko 70.000 osób. Maryja podała krzepiącą informację o zakończeniu wojny i powrocie żołnierzy do domu. Wizjonerzy natomiast widzieli sceny symbolizujące tajemnice różańcowe, św. Józefa z Dzieciątkiem, Matkę Bożą Bolesną wraz z cierpiącym Chrystusem oraz Matkę Bożą z Karmelu.Episkopat Portugalii, 13 maja 1931 roku jako pierwszy poświęcił naród Niepokalanemu Sercu Maryi. Watykan wypełnił częściowo polecenia, dopiero 13 października 1942 roku (III część tajemnicy fatimskiej). Papież Pius XII poświęcił wtedy świat Niepokalanemu Sercu Maryi (2), nie wspomniał jednak o nawróceniu Rosji i nie odbyło się to przy aklamacji biskupów całego świata. Ponowne poświęcenie Kościoła i całej ludzkości Niepokalanemu sercu Maryi dokonał św. Jan Paweł II w 1982 i 1984 roku w Fatimie, następnie w 2000 roku w Rzymie, ale znów bez wyraźnego wyodrębnienia Rosji. Tym razem siostra Łucja potwierdziła ważność papieskiego poświęcenia.
C.d.n.
